Long-bè-de-vilasso
Rhynchostegium megapolitanum
Brachytheciaceae
Nom en français : Long-bec-de-ville .
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo de taio mejano trachis en tepiero molo pulèu verdo-jaunastro e esbrihanto sus la sablo, lou sòu roucaious bagna e la ligno pourido. Se rescontro tambèn sus li bord di camin e li vièii muraio de vilo. Se recounèis subretout à si fueio redouno à la baso e que devènon pounchudo subretout aquéli pas ramealo. La costo larjo de 0,05 mm disparèi devers li 3 part 2 de la fueio. Se li celulo basalo soun en reitanglo, aquéli dóu mitan soun en long emé li bout en bisèu. L'urno èi pulèu ourizoutalo e curvo, couifado pèr un tapadou loungamen roustra (fotò). La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo dóu meme gènre e di gènre proche.
Port : Pluroucarpo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : 1,8 à 2,2 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rhynchostegium
Famiho : Brachytheciaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 1,5 à 3 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca Si
Autour basso e auto : 10 à 1800 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars
Liò : Sablo
- Sòu roucaious
- Camin
- Ligno pourido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mieterrano
e Oulartico
Ref. sc. : Rhynchostegium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Schimp., 1852
(= Eurhynchium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Milde, 1869 = Brachythecium cardotii H.Winter, 1914 )
Ègo(-mejansiero)
Iberis intermedia
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Ibéris intermédiaire.
Descripcioun :L'ègo-mejansiero es uno planto raro au nostre, trachis dins li tepiero e bos clar de la valado dóu Rose. Èi proche de l'ègo-di-fueio-primo, Iberis linifloia, pamens li pecou de flour parton pas dóu meme poun e s'escarton lis un dis autre emé d'enflourjado que countunion de crèisse à maturita. Apoudèn que li flour dóu mitan soun souvènt pu palinouso que li dóu deforo. Coumpara emé l'ègo-di-fueio-primo que ié sèmblo proun. La subsp. dóu nostre, ié dison violettii. La planto èi proutegido en listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Iberis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre
Liò : Tepiero
- Bos clar
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Iberis intermedia Guers., 1803